Μέχρι το 2011 κυκλοφορούσαν στη γραμμή της Βόρειας Ελλάδας Κλινάμαξες, τρένα με κρεβάτια σε Εξάκλινα, Τετράκλινα, Δίκλινα και Μονόκλινα Κουπέ. Τα Δρομολόγια ήταν κυρίως νυχτερινά, και μπορούσες να Φορτώσεις το Αυτοκίνητό σου σε ειδικό όχημα, να κοιμηθείς στο ταξίδι και το πρωί να είσαι ξεκούραστος στον προορισμό σου, Αθήνα ή Θεσσαλονίκη.
Στα πλαίσια της "Αναδιάρθρωσης" των Δρομολογίων του ΟΣΕ, της απαξίωσής του ουσιαστικά, η πλειοψηφία των Δρομολογίων πέρασε στην Ιστορία, ανάμεσά τους και αυτά με τις Κλινάμαξες.
Τότε, κάποιος Νοσταλγός-πρώην Επιβάτης από αυτούς που ταξιδεύαμε και ονειρευόμασταν με τα τρένα του ΟΣΕ ή πρώην εργαζόμενος που έμεινε Άνεργος, έγραψε αυτό το Μικρό Σημείωμα.
Δεν με ενδιαφέρει ποιο ήταν το κίνητρο.
Δεν έχει Σημασία πια.
Σημασία έχει οτι τα Όνειρά μας δεν μπορούν πια να ταξιδέψουν όπως παλιά.
Το Είδα, Θυμήθηκα τα Ταξίδια μου και Δάκρυσα.
Οκτώβριος 2011, Τοίχος που Κλαίει στο Σταθμό ΟΣΕ Θεσσαλονίκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου