Οι Τοίχοι Μιλάνε. Πιάνουμε Κουβέντα μαζί τους, τους Ακούμε, αφήνουμε να μας κάνουν να Σκεφτούμε.
Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013
Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2013
Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2013
Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2013
ΨΗΦΙΣΤΕ ΛΑ.Ο.Σ. - ΨΗΦΙΣΤΕ ΜΑΚΗ ΒΟΡΙΔΗ!
Κάποτε υπήρχε ένα Κόμμα που Λεγόταν Λα.Ο.Σ. ("Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός").
Κάποτε στο κόμμα αυτό ήταν Ενταγμένος ο Μάκης Βορίδης (Ο Μαυρουδής με τ'όνομα και το Τσεκούρι)
Μετά Πήρε το Τσεκούρι κι έκοψε το Παρελθόν του. Σύριζα.
Οι τοίχοι όμως στο Υπόλοιπο Αττικής Δεν Ξεχνούν.
Και καλούν τους ψηφοφόρους να Ψηφίσουν ΛΑ.Ο.Σ.-ΜΑΚΗ ΒΟΡΙΔΗ. Ακόμη.
Σαρωνίδα Αττικής, 30 Σεπτεμβρίου 2012.
Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2013
Η ΝΕΑ ΑΘΗΝΑ ΤΩΝ ΑΣΤΕΓΩΝ
Η Πίσω Όψη της Πόλης Φουσκώνει Τόσο που Σιγά-Σιγά Γίνεται το Μπροστά της Αθήνας. Οι Άστεγοι Δεν έχουν Αρχίσει ακόμη να Γίνονται Θέμα από τα Κανάλια του Εξωτερικού. Η μικρή τους Κοινότητα στις γραμμές του ΟΣΕ όμως, Δεν Μπορεί πια να Κρυφτεί. Ούτε από το Χαρούμενο Γκράφιτι στον Τοίχο. Τα Απλωμένα Ρούχα μαρτυρούν "Εδώ Μένουν Άνθρωποι"...
Οδός Κωνσταντινουπόλεως, λίγο πριν από το Σταθμό Λαρίσης, Αθήνα.
23 Σεπτεμβρίου 2011.
Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2013
Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2013
ΑΝΤΙΟ ΣΤΙΣ ΚΛΙΝΑΜΑΞΕΣ...
Μέχρι το 2011 κυκλοφορούσαν στη γραμμή της Βόρειας Ελλάδας Κλινάμαξες, τρένα με κρεβάτια σε Εξάκλινα, Τετράκλινα, Δίκλινα και Μονόκλινα Κουπέ. Τα Δρομολόγια ήταν κυρίως νυχτερινά, και μπορούσες να Φορτώσεις το Αυτοκίνητό σου σε ειδικό όχημα, να κοιμηθείς στο ταξίδι και το πρωί να είσαι ξεκούραστος στον προορισμό σου, Αθήνα ή Θεσσαλονίκη.
Στα πλαίσια της "Αναδιάρθρωσης" των Δρομολογίων του ΟΣΕ, της απαξίωσής του ουσιαστικά, η πλειοψηφία των Δρομολογίων πέρασε στην Ιστορία, ανάμεσά τους και αυτά με τις Κλινάμαξες.
Τότε, κάποιος Νοσταλγός-πρώην Επιβάτης από αυτούς που ταξιδεύαμε και ονειρευόμασταν με τα τρένα του ΟΣΕ ή πρώην εργαζόμενος που έμεινε Άνεργος, έγραψε αυτό το Μικρό Σημείωμα.
Δεν με ενδιαφέρει ποιο ήταν το κίνητρο.
Δεν έχει Σημασία πια.
Σημασία έχει οτι τα Όνειρά μας δεν μπορούν πια να ταξιδέψουν όπως παλιά.
Το Είδα, Θυμήθηκα τα Ταξίδια μου και Δάκρυσα.
Οκτώβριος 2011, Τοίχος που Κλαίει στο Σταθμό ΟΣΕ Θεσσαλονίκης.
Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013
Οι Τοίχοι Δεν Σωπαίνουν Ποτέ.
Μιλάνε. Συνέχεια. Με Αυθάδεια και Θράσος. Με Λίγες ή Πολλές Λέξεις. Με Νόημα ή Χωρίς. Με Πόνο ή Ειρωνεία. Με Αλήθεια ή Επιτήδευση.
Μ'αρέσει να ακούω τους τοίχους. Δεν έχουν Μεγαλοεργολάβο Ιδιοκτήτη, Μέλλοντα Πολιτικό Διευθυντή και Ραδιοτηλεοπτικό με Μεζούρα. Έχουν μόνο Θράσος, και Προθυμία να μεταφέρουν το μήνυμά σου όσο κανένα άλλο μέσο.Σε περίεργες περιόδους οι εφημερίδες τοίχου έπαιζαν ρόλο Ουσιαστικό.
Σήμερα που όλα τα καλούδια της τεχνολογίας διεκδικούν με κάθε μέσον την προσοχή μας οι τοίχοι Επιμένουν να μην Σιωπούν. Πέρα και έξω από Επίσημα και Μη Κανάλια Πληροφόρησης Οι τοίχοι Μιλάνε και Μεταφέρουν Γνώμες, Οργή, Θυμό, Ελευθεριακές Αναζητήσεις, Καημό Ερωτευμένων, Συκοφαντίες, Απειλές, Χουλιγκάνικες Κραυγές και ό,τι άλλο Περισσεύει.
Γουστάρω τους τοίχους της Πόλης. Την απερισκεψία του Μαρκαδόρου, την Αντισυμβατική Αφίσα της Αναρχικής Σέχτας της Γειτονιάς μου, τον Πόνο του Έφηβου που γίνεται Ωραίος Λεκές.
Και θέλω να τα Μοιράζομαι. Να τα Απλώνω στην Καθημερινότητα των Φίλων, να τους Τσατίζω, να τους κάνω να Χαμογελούν, να σκέπτονται.
Καθώς οι περισσότερες Αναρτήσεις σε Αυτό το Blog θα έχουν αναφορές στον Αναρχικό Χώρο (εκ των Πραγμάτων...) Οφείλω Από την Αρχή μία Διευκρίνιση. Επειδή οι Μέρες Είναι Πονηρές - και όχι οι Νύχτες μας, όπως θα έπρεπε... - Δηλώνω οτι Δεν Ανήκω στον Αναρχικό Χώρο, δεν Ασπάζομαι τις Απόψεις του, δεν Υιοθετώ τις Αναλύσεις και τα Συμπεράσματά του. Είμαι ένας Ταπεινός Φανερο-ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ, και δεν ντρέπομαι καθόλου γιαυτό.
Αγωνίζομαι καθημερινά να καταλάβω καλύτερα τον κόσμο, να κατανοήσω όσους Σκέφτονται Διαφορετικά από Μένα. Γιαυτό κι έχω μάθει να Κοιτώ τους Τοίχους.
Ας κοιτάξουμε καλύτερα. Με ανοιχτά Μάτια και Σαστισμένα Μυαλά. Με σχόλια και Διαφωνίες. Οι Τοίχοι Είναι Εδώ. Ας πιάσουμε κουβέντα μαζί τους.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)